وراثت‌پذیری صفات نهال‌های یک‌ساله بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.)

این تحقیق به منظور تخمین میزان وراثت­پذیری صفات نونهالی جمعیت‌های بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) انجام شد. برای این منظور، بذور بلوط ایرانی از 40 پایه مادری چهار جمعیت (مبداء) در جنگلهای حوزه زاگرس جنوبی (استان‌های کهکیلویه- بویر احمد، و فارس) در ارتفاعات 850 ، 1100، 1500 و 2100 متر از سطح دریا  جمع­آوری گردید. سپس بذور در نهالستان آب­باریک استان فارس (1700 متر از سطح دریا) به صورت آشیانه­ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار کاشته شدند، طوری که در هر تکرار به ازای هر پایه مادری، 20 عدد بذر  بطور تصادفی در هر خط قرار گرفت. در پایان فصل رویش نخست، ضریب تنوع ژنتیکی در جمعیت­های مختلف، برای صفت شادابی از 5/4 تا 7/15 ، برای قطر یقه از 9/1 تا 4/11 و برای ارتفاع از 14/9 تا 7/23 درصد در نوسان بود.    وراثت­پذیری شادابی در سه جمعیت کمتر از 01/0 و در یک جمعیت 26/0 بود. وراثت پذیری قطر یقه از 07/0 تا 50/0 و وراثت­پذیری ارتفاع از 15/0 تا 60/0 در نوسان بود. نتایج موید این است که در این مقطع از تحقیق، با توجه به مقدار و دامنه ضریب تنوع ژنتیکی و وراثت­پذیری صفات مورد بررسی، ارتفاع نتاج جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی قابل توارث و گزینش زود هنگام پایه مادری به منظور تهیه بذر و تولید نهال در نهالستان فوق نسبت به سایر صفات، مناسب­تر می­باشد. با توجه به تغییرات ضریب تنوع ژنتیکی و وراثت پذیری، تنوع ژنتیکی در جمعیت­های مورد بررسی متفاوت بوده طوری که می‌توان اظهار داشت که تخریب رویشگاه ‌ عامل مهم کاهش تنوع ژنتیکی قابل انتقال در برخی از جمعیت­های مورد بررسی باشد